De bouw piept en kraakt onder stikstof en PFAS-problematiek

Bouw en bouwgerelateerde bedrijven hebben het moeilijk. Terwijl ze eigenlijk hard aan het werk zouden moeten zijn om de woningnood op te lossen en verouderde infrastructuur op te knappen en nieuwe werken aan te leggen, liggen veel projecten stil vanwege de rechterlijke uitspraak over het PAS en een nieuwe, zeer strenge norm op het gebied van de PFAS-chemicaliën.

Ondanks het feit dat bouwprojecten ter plaatse slechts een geringe hoeveelheid uitstoot van stikstofoxiden opleveren mag er in veel gebieden niet meer gebouwd worden omdat er al te veel stikstof is neergeslagen in nabijgelegen natuurgebieden. Ten tijde van het instellen van de Natura 2000 gebieden hebben werkgevers hiervoor al gewaarschuwd, maar de problemen zijn alleen maar vooruitgeschoven. Uiteraard moet de bouw zich zelf ook inspannen om de uitstof van stikstof te beperken maar er is veel méér nodig. Zonder ingrijpende maatregelen om de veeteelt schoner te maken blijven we in grote delen van het land tegen de limiet aan werken en zullen de problemen niet structureel opgelost worden.
Als een tijdelijke snelheidsbeperking van het verkeer in de buurt van kwetsbare gebieden kan helpen om de situatie op korte termijn te verbeteren, dan moet die optie zeker meegewogen worden. Exclusief volledig elektrische auto’s natuurlijk want die hebben geen lokale uitstoot.

En toen werd op 1 oktober opeens het ‘Tijdelijk Handhavingskader’ inzake PFAS van kracht, waarbij het verboden werd om grond met 0,1 microgram van deze stoffen per kilogram te vervoeren naar plekken waar de grond nog ‘schoon’ is. Op 8 juli had de staatsecretaris het nieuwe handhavingskader reeds aangekondigd, maar in de tussentijd is er niets gebeurd om te voorkomen dat tal van bouw-, bagger- en andere activiteiten waarbij grond verplaatst moet worden, stil kwamen te liggen. En dat vanwege een volledig discretionaire norm, die immers alleen is vastgesteld omdat lagere waarden dan 0,1 microgram niet meetbaar zijn.
Natuurlijk dienen we uiterst voorzichtig te zijn met gevaarlijke chemische stoffen, zeker als we nog niet weten hoe gevaarlijk ze zijn. Maar als de overheid opeens hals over kop dit soort drastische maatregelen invoert, moet ze ook zorgen voor oplossingen, desnoods door tijdelijke opslagfaciliteiten te creëren. En graag snel.